Hanover

Þessi föstudagur er búinn að vera frábær. Strákarnir áttu frí í skólanum svo við ákváðum að vera öll í frí í dag. Vöknuðum á venjulegum tíma, rúmlega sjö og ég byrjaði á að sjóða hafragraut eins og alla aðra daga. Síðan ver stefnan tekin norður úr Guelph í átt til Hanover. Þar var búið að bjóða okkur í heimsókn hjá Wilhelm og Ann. Þetta er tæplega tveggja tíma akstur svo ekki veitti af tímanum. Þau hjón fluttu á þennan stað þegar þau hættu að vinna fyrir þremur árum. Þau höfðu áður notað staðinn sem sumarbústað. Þetta er sannkallaður sælureitur sem þau eiga þarna og virkilega gaman að koma til þeirra.

Við byrjuðum á að skoða ánna sm er á landareigninni, þar er Wilhelm búinn að fylgjast með nokkrum fiskum í allt sumar en það bólaði ekkert á þeim í dag. Við  komum strákunum á golfvöll stutt frá og síðan skelltum við Wilhelm okkur að veiða í á sem heitir Rocky Saugeen. Áin var gríðarlega falleg og umhverfið allt eins og best verður á kosið. Kristaltært vatn, frekar vatnslítið og róleg og það sem verst var ekki branda í ánni. Við reyndum fyrir okkur á nokkrum stöðum en það var allsstaðar sama sagan, enginn fiskur. Wilhelm segir mér að eitthvað óútskýranlegt sé að gerast í ánum á svæðinu. Það er að hverfa úr þeim fiskurinn. Hverju sem um er að kenna. Hann vill meina að þetta sé út af áburðarnotkun bænda á svæðinu og breytingum á búskaparháttum. Hlýnun umhverfisins á sennilega sinn þátt í þessu líka að hans áliti. Hvað um það, ég hef svo sem farið í veiðitúr áður og ekki fengið neitt. Þetta var samt alveg einstaklega skemmtilegur túr. Veiði við aðstæður sem ég hef aldrei prófað áður, öðruvísi á og tré út um allt.

Þegar veiðitilraunum okkar var lokið var haldið aftur heim á leið og þar var Ann búin að elda þessa líka dádýrssteik, dýr sem Wilhelm sjálfur hafði veitt. Allt meðlætið með matnum var upprunnið í garðinum hjá þeim hjónum sem þau sinna að einstakri alúð. Við vorum nestuð grænmeti þegar við fórum heim.

Þau eru með tjörn í garðinum þar sem alinn er regnbogasilungur. Til að Íslendingurinn færi ekki með öngulinn í rassinum heim var haldið að tjörninni með sérstaka flugu sem hann hnýtti áður en við komum. Það var líf í tjörninni og ekki lengi verið að ná í tvo silunga sem verða í kvöldmatinn á morgun. Það verður fínt að fá fisk sem maður veit að er ekki búinn að vera dauður lengi. Ég hlakka til að borða hann.

Myndir úr ferðinni eru hér.